Միջոցառման վայրը՝ Կ. Ստանիսլավսկու անվան դրամատիկական թատրոն,
Օրը՝ Սեպտեմբերի 18,
Ժամը՝ 19:00
Գասպարե Դորին հայտնի ժամանակակից իտալացի դրամատուրգ է։ Նրա պիեսները արժանացել են հեղինակավոր մրցանակների։ «Փղերի երկար ճանապարհորդությունը» պիես է այն մասին, թե ինչպես են մարդիկ կապված միմյանց հետ այս կյանքում և, հնարավոր է, դրանից հետո։ Պիեսը խոսում է հարգանքի, համբերության և փոխըմբռնման մասին։ Այն հոգեբանական դրամա է, չնայած այն կարելի է անվանել և՛ դետեկտիվ, և՛ թրիլեր։
Բեմում կան երկու տարբեր դրվագներ, որոնք առաջին հայացքից թվում են անկապ, բայց հետո դրանց կապը դառնում է ակնհայտ։ Հերոսները՝ թե՛ կյանքում, թե՛ մահից հետո, փորձում են փախչել ոչ միայն կյանքի, այլև մահվան կողմից իրենց համար պատրաստված թակարդից։ Հերոսներից մեկը, ով սիրում է փղերին, ասում է. «Փղերը առանձնանում են իրենց բարությամբ և իմաստությամբ։ Նրանք իրենց հիանալի են զգում թե՛ խմբում, թե՛ միայնակ։ Սա երկրի վրա ամենաշփոթ կենդանիներից մեկն է։ Փղերի խումբը նախիր չէ, այլ ավելին։ Այն նման է փոքր համայնքի։ Եվ մի օր նրանք հեռանում են՝ լքելով իրենց տարածքը։ Եվ ոչ ոք չգիտի, թե որտեղ են գնում։ Ոչ ոք չգիտի, թե ինչու են նման որոշում կայացրել։ Ոչ ոք չգիտի նրանց նպատակը»։ Ահա թե ինչպիսին են մարդիկ։
Օրը՝ Սեպտեմբերի 18,
Ժամը՝ 19:00
Գասպարե Դորին հայտնի ժամանակակից իտալացի դրամատուրգ է։ Նրա պիեսները արժանացել են հեղինակավոր մրցանակների։ «Փղերի երկար ճանապարհորդությունը» պիես է այն մասին, թե ինչպես են մարդիկ կապված միմյանց հետ այս կյանքում և, հնարավոր է, դրանից հետո։ Պիեսը խոսում է հարգանքի, համբերության և փոխըմբռնման մասին։ Այն հոգեբանական դրամա է, չնայած այն կարելի է անվանել և՛ դետեկտիվ, և՛ թրիլեր։
Բեմում կան երկու տարբեր դրվագներ, որոնք առաջին հայացքից թվում են անկապ, բայց հետո դրանց կապը դառնում է ակնհայտ։ Հերոսները՝ թե՛ կյանքում, թե՛ մահից հետո, փորձում են փախչել ոչ միայն կյանքի, այլև մահվան կողմից իրենց համար պատրաստված թակարդից։ Հերոսներից մեկը, ով սիրում է փղերին, ասում է. «Փղերը առանձնանում են իրենց բարությամբ և իմաստությամբ։ Նրանք իրենց հիանալի են զգում թե՛ խմբում, թե՛ միայնակ։ Սա երկրի վրա ամենաշփոթ կենդանիներից մեկն է։ Փղերի խումբը նախիր չէ, այլ ավելին։ Այն նման է փոքր համայնքի։ Եվ մի օր նրանք հեռանում են՝ լքելով իրենց տարածքը։ Եվ ոչ ոք չգիտի, թե որտեղ են գնում։ Ոչ ոք չգիտի, թե ինչու են նման որոշում կայացրել։ Ոչ ոք չգիտի նրանց նպատակը»։ Ահա թե ինչպիսին են մարդիկ։
